شهر کوفه

در روایات اسلامی عنوان شده که شهر کوفه (در کشور عراق) مقرّ حکومت حضرت قائم (عج) خواهد بود. (همان مدرک، ص 94) همانگونه که مقرّ حکومت حضرت علی علیه السّلام بود. و امام قائم (عج) پس از ظهور از مکّه به مدینه آمده و در آنجا همراه با دهها هزار نفر از همراهان به سوی کوفه (که به عبارت دیگر، آن شامل نجف و عراق است)، رهسپار می شوند.
حضرت مهدی (عج) در کوفه به گونه ای راهها و خیابانها و شهرها و مساجد را توسعه می دهد که خانه های کوفه به رود کربلا متّصل می شود و مساجد با شکوهی در پشت کوفه ساخته می شود که هزار در دارد.

مهمید الآخر

در کتاب «انجیل» حضرت قائم (عج) با نام «مهمید الآخر» خوانده شده است

نشانه پیامبران و قائم

در روایات آمده است که حضرت مهدی (عج) جمیع اوصاف و ویژگی های پیامبران گذشته خود را خواهد داشت. امام سجّاد علیه السّلام در ضمن حدیثی چند نشانه را بیان می کند:
«قائم ما دارای نشانه هایی از شش پیامبر است:
نشانه ای از حضرت نوح علیه السّلام (طول عمر)
نشانه ای از حضرت ابراهیم علیه السّلام (مخفی بودن محلّ ولادتش)
نشانه ای از حضرت عیسی علیه السّلام (اختلاف رأی مردم درباره اش، و اعتزال او از مردم)...

سنگ حضرت موسی (ع)

از جمله خصائص امام قائم (عج)، حمل سنگ حضرت موسی علیه السلام است امام باقر علیه السلام فرمود: «هنگامی که حضرت مهدی (عج)» خروج کند و بخواهد از جانب مکّه به کوفه برود، منادی آن حضرت ندا کند که: آگاه باشید که کسی طعام و آب حمل نکند. و حضرت قائم (عج)، سنگ حضرت موسی علیه السلام را که از آن دوازده چشمه ی آب جاری شده بود، حمل می کنند.
پس در هر منزلی که فرود می آیند، حضرت آن سنگ را نصب می فرمایند و آن چشمه ها جاری می شوند و هر که گرسنه باشد سیر می شود و هر که تشنه باشد سیراب می شود. پس آن سنگ توشه ی آنهاست تا هنگامی که وارد نجف، که در پشت کوفه قرار دارد می شوند.
پس هنگامی که در پشت کوفه فرود آمدند و مستقر شدند از آن سنگ پیوسته آب و شیر جاری می شود تا گرسنگان سیر و تشنگان سیراب شوند. («منتهی الآمال»، باب 14، فصل 2، ویژگی 41

---

منبع: دانشنامه مهدویت

دُلْدُل

«دُلْدُل» نام اُشتر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم است. در روایات اسلامی آمده که مهدی منتظر (عج) هنگام قیام جهانی خود به عنوان نشانه ای از ظهور همراه خواهند داشت. («نجم الثاقب»، ص 125)

---

منبع: دانشنامه مهدویت

بیوگرافی سفیانی

ظهور «سفیانی» همانند ظهور «دجّال» نیز در بسیاری از منابع حدیث شیعه و اهل تسنّن به عنوان یکی از نشانه های ظهور مصلح بزرگ جهانی، و یا به عنوان یکی از حوادث آخر زمان، آمده است. [1] .

آسید علی ، در زمان رهبری تو ؛ امام زمان ظهور خواهد کرد!

آسید علی ، در زمان رهبری تو ؛ امام زمان ظهور خواهد کرد!           
حجه الاسلام حاجتی به نقل از آقای محمدی گلپایگانی : حتی یکی از دوستان حضرت امام خمینی که چند ماه پیش نزد رهبر انقلاب حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای حفظه الله ، مدرکی را در این رابطه به آقا فرموده بودند، آقا(امام خامنه ای ) به من ( یعنی به ری شهری) فرمودند:«این عبارت ، عین عبارت امام خامنه ای است و ناقل آن خود آقاست» : آقای ری شهری ، ایشون آمد پیش من و گفت : آسیدعلی عزیز در زمان رهبری تو ، حجه ابن الحسن العسگری ظهور خواهد کرد.......   

علائم ظهور امام زمان (عج)

علائم ظهور به دو دسته کلی تقسیم میشوند: علائم حتمی و علائم غیر حتمی.
فضیل بن یسار از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمودند:
«نشانه‌های ظهور دو دسته است: یکی نشانه‌های غیرحتمی و دیگر نشانه‌های حتمی؛ خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی است که راهی جز آن نیست.» (غیبت نعمانی، با ترجمه غفاری، باب18، ص429)

حکایت ظهور

نقشه جنگها و اتفاقات زمان ظهور حضرت مهدی (عج) ...

خروج خراسانی

در برخی از روایات «خروج خراسانی» به عنوان یکی از نشانه ‏های ظهور بیان شده است. اگر چه در این روایات به روشنی او معرفی نشده است؛ ولی برخی او را مردی از بنی‏تمیم دانسته‏اند. [1] .اغلب روایاتی که نام او را برده‏اند، از خراسانی همراه سفیانی یاد کرده‏اند. امام صادق‏علیه السلام فرمود: «خُرُوجُ الثَّلاثَةِ الخُراسانی وَالسُّفیانی وَالیَمانی فِی سَنَةٍ واحِدَةٍ فِی شَهْرٍ واحِدٍ فی یَوْمٍ واحِدٍ وَلَیْسَ فیها رایَةٌ بِأَهْدَی مِنْ رایَةِالیَمانی یَهدِی إِلَی الْحَقِّ» [2] ؛ «خروج خراسانی، سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز تحقق می‏یابد و در بین آنها پرچمی هدایتگرتر از یمانی نیست که او به حق هدایت می‏کند».و در برخی روایات از خراسانی و سفیانی به دو اسب مسابقه تشبیه شده‏اند که خراسانی از مشرق و سفیانی از مغرب به طرف کوفه در حرکت‏اند. [3] .البته روایتی نیز از خروج او به عنوان یکی از نشانه‏های حتمی قیام حضرت مهدی‏علیه السلام یاد شده که به جای خروج یمانی ذکر شده است. [4] .
[1] روزگار رهایی، ص 1043.
[2] کتاب الغیبة، ص 446.
[3] الغیبة، ص 259.
[4] ر.ک: همان، ص 289، ح 6.

---

منبع: پایگاه جامع اطلاع رسانی امام مهدی (عج)