جمعی در محضر مرجع تقلید شیعیان ، مرحوم حضرت آیت الله العظمی میلانی (که در مشهد مقدس سکونت داشت ) نشسته بودند.
آن هنگام که امام خمینی (مدظله العالی ) در تبعید به سر می برد، سخن از امام خمینی به میان آمد. آیت الله العظمی میلانی فرمود: سلام الله علیه (سلام خدا بر خمینی ). در آن جمع ، این کلام برای شخصی ناخوش آیند آمد، آن شخص سخنی گفت که بوی اعتراض می داد. آیت الله میلانی به او فرمود:
خانم فریده مصطفوی (دختر امام):
یادم می آید بچه که بودم و با توپ توی اتاق بازی می کردم توپ را زدم وشیشه شکست , آقا با ناراحتی آمدند که ما را تادیب کنند که چرا این کار را کرده ایم ؟ من گفتم خانم به ما گفتند در اتاق بازی کنید ,عیبی ندارد . تا من این را گفتم , ایشان هیچ نگفتند و سرشان را پایین انداختند و از اتاق بیرون رفتند
(برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمه الله علیه جلد 1 صفحه 80 )
خانم زهرا مصطفوی (دختر امام):
«من ندیدم در طول زندگی، امام به خانمشان بگویند: در را ببندید. بارها و بارها میدیدم که خانم میآمدند و کنار آقا مینشستند ولی امام خودشان بلند میشدند و در را میبستند و حتی وقتی پا میشدند، به من هم نمیگفتند که در را ببندم. یک روز به آقا گفتم: «خانم که داخل اتاق میآیند، همان موقع به ایشان بگویید در را ببندند.» گفتند: «من حق ندارم به ایشان امر کنم!» حتی به صورت خواهش هم از ایشان چیزی را نمیخواستند. »
(برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمه الله علیه جلد 1 صفحه 87 )
خانم صدیقه مصطفوی (دختر امام):
یک روز من در خدمت امام ایستاده بودم و دخترهایم نشسته بودند. ایشان با ناراحتی به بچه ها گفتند: بلند شوید و بروید. اصلاً وقتی مادر جلوی شما ایستاده چرا شما نشسته اید بلندشوید از جایتان
(برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمه الله علیه جلد 1 صفحه 34 )
همسر امام :
امام کم نصیحت می کردند. از هفت سالگی در تربیت دینی دقت داشتند؛ یعنی می گفتند از هفت سالگی نماز بخوان. می گفتند اینها (بچه ها) را وادار به نماز کن تا وقتی ۹ ساله شدند عادت کرده باشند. من به ایشان می گفتم تربیت های دیگر با من، نمازشان با شما، شما بگو، من که می گویم گوش نمی کنند. خودشان مقید بودند و می پرسیدند، اما همین که بچه ها می گفتند نماز خوانده ام قبول می کردند و کنجکاوی نمی کردند.
(برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمه الله علیه جلد 1 صفحه 42 )
خانم فاطمه طباطبایی (عروس امام)
یک روز قبل از اینکه امام به بیمارستان بروند توصیه ای در مورد غیبت کردند.نمی گفتند غیبت نکنید چون آن را نباید بکنیم بلکه می گفتند:((سعی کنید حتی در مجالسی که غیبت می شود شرکت نکنید.))ایشان در پرهیز از غیبت و مسخره کردن خیلی تأکید داشتند.
(برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمه الله علیه جلد 1 صفحه 59 )
خانم فاطمه طباطبایی (عروس امام)
امام ما را تصدی پستهای حساس منع می کردند ؛مثلاً دوست نداشتند دخترشان نماینده مجلس بشود.چون می گفتند
آقای سید رضا مصطفوی (نوه امام )
یک روز وارد اتاق امام شدم دیدم آقا مسیح نوه امام هم پیش ایشان هستند ...امام رو به مسیح کردند و فرمودند : "اگر می خواهی در جهان سعادتمند باشی , برو آخوند شو . که بتوانی همیشه از حق دفاع کنی و جلوی ناحق باستی و از چیزی نترسی و به حق عمل کنی . حتی اگر برای خودت ناگوار باشد
(برداشتهایی از سیره امام خمینی رحمه الله علیه جلد 1 صفحه 60 )
صدای انفجاری که در بعد از ظهر روز ۱۴ مرداَد ۱۳۶۸ چرت ساکنان هتل «بورلى هاوس» واقع در منطقه «ساکس گاردنز پادینگتن» لندن را پراند، خبر از عملیات استشهادی یکی از فرزندان روحالله میداد که مدتهاست خواب را از چشمان سردمداران استکبار جهانی پراندهاند.
خانم مرضیه حدیدچی:
یکی از خصوصیات بارز امام این بود که حتی در مملکت کفر هم حقوق و قوانین اجتماعی آن را رعایت میکردند. از جمله وقتی در پاریس برادران پولی جمع کرده و گوسفندی خریدند و آن را در پشت حیاطی که امام برای نماز به آنجا میآمدند ذبح کردند
