تاکید آیت الله صافی گلپایگانی بر لزوم گسترش فرهنگ مهدویت

آیت الله صافی گلپایگانی بر لزوم گسترش فرهنگ مهدویت تاکید کرد.
وی در دیدار جمعی از محققان و پژوهشگران عرصه مهدویت گفت : چنانچه این فرهنگ رواج یابد ، مشکلات جامعه برطرف می شود.
آیت الله صافی گلپایگانی با بیان اینکه باید یاد و ذکر حضرت ولی‌عصر(عج) محور و اساس تبلیغ و منبرها باشد، افزود: همه باید دست به دست هم بدهند و جهان را آماده ظهور آن حضرت کنند.
وی احیای امر حضرت ولی‌عصر(عج) را توفیقی الهی دانست و گفت : اهتمام به تبیین و احیای ولایت امام زمان(عج) بسیار ارزشمند و مایه برکت در جامعه و سعادت بشریت است.
آیت الله صافی گلپایگانی با تقدیر از دست اندرکاران ترویج فرهنگ مهدویت ، تاکید کرد: افتخاری بهتر از خدمت به امام عصر(عج) و ترویج فرهنگ مهدویت نیست.

---

منبع: قطره

اوقات مخصوص قائم

در باب یازدهم کتاب «نجم الثاقب» به توضیح درباره ی اوقات مخصوص قائم (عج) پرداخته شده است. در اینجا تنها عناوین این اوقات ذکر می شود:
شب قدر، روز جمعه، روز عاشورا، از وقت زرد شدن آفتاب تا غروب آن در هر روز، عصر دوشنبه، عصر پنجشنبه، شب و روز نیمه شعبان و روز نوروز.

مصحف امیرالمؤمنین

از جمله خصائص صاحب العصر (عج) همراه داشتن «مصحف امیر المؤمنین علیه السّلام» است.
قرآنی که امام زمان (عج) می آورد و به مردم تعلیم می دهد با قرآن فعلی این تفاوت را دارد که آن قرآن توسّط مولای متّقیان امیر المؤمنین به همان نحو که در مدّت 23 سال نازل گردیده، جمع آوری شده است، ولی هیچکدام از لحاظ کلام الهی کم و کاستی ندارد. قرآن فعلی جمع آوری «عثمان بن عفّان» است.
امام علی آن مصحف را بر صحابه عرضه نمود، آنان نپذیرفتند، پس آن حضرت آن را مخفی نمود و تا کنون به حال خود باقی است و زمانی به دست حضرت مهدی (عج) ظاهر خواهد شد و مردم مأمور می شوند که آن را بخوانند و حفظ نمایند و به خاطر اختلاف ترتیب که با مصحف فعلی دارد، حفظ آن از تکالیف مشکل مکلّفان خواهد بود. («نجم الثّاقب»، باب دوّم، ص 119)

---

منبع: دانشنامه مهدویت

حبة

در لغت نامه ی دهخدا درباره ی «حبة» آمده که: ناحیه ای در راه موصل به بغداد است. در «اختصاص» شیخ مفید، از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود:
«هر گاه قائم (عج) خروج کند، به حبه ی کوفه می آید. پس به پای مبارک خود اشاره می کند و آن جناب به دست خود اشاره به موضعی می کند و آنگاه می فرماید: «این جا را حَفْر کنید».
پس حفر می کنند و دوازده هزار زره و دوازده هزار شمشیر و دوازده هزار خُود که برای هر خود دورو است، بیرون می آورند. آنگاه دوازده هزار نفر از موالیان و عجم را می طلبد و آنها را بر ایشان می پوشاند.
آنگاه می فرماید: «هر کس بر او مثل آنچه بر شماست، نباشد او را بکشید». («نجم الثاقب»، ص 182)

---

منبع: دانشنامه مهدویت

دولت مستضعفان

تشکیل دولت مستضعفان و تحقق بخشیدن به آرمان والا و الهی حکومت فرو دستان و عقب نگهداشته شدگان، از برنامه‏های اصلی و اقدام‏های اساسی و تردیدناپذیر مهدی موعودعلیه السلام است. در جامعه و نظامی که امام مهدی‏علیه السلام بنیاد می‏نهد، زمام همه امور در دست طبقات محروم است و مستضعفان بر آن حکم می‏رانند و به اداره جامعه می‏پردازند.

زردشتیان و انتظار

در دین «زردشت»، موعودهایی معرفی شده اند که آنان را «سوشیانت» («سوشیانت» به معنی «رهاننده» یا «نجات دهنده» است) می نامند.
این موعودها سه تن بوده اند که مهمترین آنان آخرین ایشان است. و او «سوشیانت پیروزگر» خوانده شده است. و این «سوشیانت» همان موعود است، چنانکه گفته اند:
«سوشیانتِ مَزْدیَسْنان، به منزله ی کریشنای بَرَهْمنان، بودای پنجم بودائیان، مسیح یهودیان، فارقلیط عیسویان، و مهدی (عج) مسلمانان است». («خورشید مغرب»، ص 53 - «دایرة المعارف فارسی»، ج 1، ص 1373)

---

منبع: دانشنامه مهدویت

فرق بین یاران خاص و یاوران

بین یاران خاصّ حضرت مهدی‏علیه السلام و یاوران آن حضرت تفاوتی هست:
اصحاب و یاران خاصّ 313 نفرند. آنان کسانی‏اند که حضرات امام علی‏علیه السلام و امام صادق‏علیه السلام از آنان به «پرچمداران» تعبیر فرموده‏اند و هر یک از این یاران خاصّ، نقش عظیمی در فرماندهی سپاه و گشودن شهرها و اداره امور و... دارند.

اصحاب کهف

در قصص قرآنی «اصحاب کهف»، نام گروهی از مؤمنان است که از ستم پادشاهی مشرک به غاری پناه بردند و سالیانی دراز به خواب عمیقی فرو رفتند. بر پایه روایات، این پادشاه مشرک «دقیانوس» و محل واقعه «افسوس» دانسته شده است. [1] .

نجبا

طبق روایتی که از حضرت علی‏ علیه السلام و امام باقرعلیه السلام نقل شده «نجبا» یاران مهدی از سرزمین مصر هستند: «فَیَخْرُجُ النُّجَباءُ مِنْ مِصْرَ... رُهبانٌ بِاللَّیلِ لُیوثٌ بِالنَّهارِ کانَ قُلُوبُهُمْ زُبُرَ الحَدیدِ فَیابِعُونَهُ بَینَ الرُّکنِ وَالمَقامِ» [1] ؛ «نجبا از مصر بیرون می‏آیند... که راهبان شب و شیران روز هستند، دل‏هایشان چون فولاد سخت است. در میان رکن و مقام با او بیعت می‏کنند».

عصائب

عصائب جمع «عصابه» به معنای گروهی بین ده تاچهل نفراست. گفته شده که «عصابه» گروهی از زاهدان و وارستگان‏اند. [1] .
طبق برخی از روایات اینها یاران حضرت مهدی‏علیه السلام در عراق هستند که هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه می‏رسانند و با او بیعت می‏کنند. [2] .