ای خوش آن لحظه های روشن راز |
که شکوفا شـــود گــل آواز |
پلــک بگشــای ای نسیــــم سحــر |
تا برآید گــل سپیـده به نـــاز |
رهــــروی از قبـیلــــــة عشــــــقم |
نهراسـم مـن از نشیـب و فراز |
به هــوای تــــو ای امیــد بــزرگ! |
مرغ دل بـاز می کنـد پـــرواز |
مـــن سیــه نــامــه ام، گنــه آلـــود |
مددی ای کریم بنـده نـــواز! |
قبلـــه و کعبــه ام تــویی ای دوست |
دل کجا می کند هوای حجاز |
نیسـت مــا را در ایــن ســرای دو در |
حاصل از عمر غیر اشـک نیـاز |
چــاره ســاز تــو ای خـدای کــریم! |
کرمی کـن مـرا، به وقـت نماز
اکبر بهداروند |
ای خوش آن لحظه های روشن راز |
که شکوفا شـــود گــل آواز |
پلــک بگشــای ای نسیــــم سحــر |
تا برآید گــل سپیـده به نـــاز |
رهــــروی از قبـیلــــــة عشــــــقم |
نهراسـم مـن از نشیـب و فراز |
به هــوای تــــو ای امیــد بــزرگ! |
مرغ دل بـاز می کنـد پـــرواز |
مـــن سیــه نــامــه ام، گنــه آلـــود |
مددی ای کریم بنـده نـــواز! |
قبلـــه و کعبــه ام تــویی ای دوست |
دل کجا می کند هوای حجاز |
نیسـت مــا را در ایــن ســرای دو در |
حاصل از عمر غیر اشـک نیـاز |
چــاره ســاز تــو ای خـدای کــریم! |
کرمی کـن مـرا، به وقـت نماز
اکبر بهداروند |