نماز تجلی‌گاه عروج مومن

تا همیشه‌ی روزگاران از همه‌ی سرابها بی‌نیاز شوید! آب گوارایی که هروقت نیازمند آن شدید در دسترستان هست و چیزی نمی‌تواند جای آن را بگیرد و شما همیشه به آن نیاز خواهید داشت!؛ امام رضا (ع) فرمودند: «الامام الماء العذب علی الظماء» امام آن آب گوارایی است که به هنگام تشنگی در بیابانِ بدون آب، زندگیتان به آن وابسته است.

اینجا چراغ‌هایی را یادآور می‌شویم که امام رضا (ع) درباره‌شان فرمودند: «الامام النار علی الیفاع و السراج الزاهر» تا با تمام وجودمان امام زمان خود را در زندگی احساس کنیم. امام رضا (ع) آنقدر از ویژگی‌های امام معصوم می‌فرمایند تا ما با همه‌ی وجود بیابیم که امام زمانمان (ع) همه چیز و همه کس ماست و برای ما بهترین یار و فریادرس و همدم است.

می‌خواهم کمی از علاقه‌ی امام، از انس و مهر و عطوفت و محبت امام زمان نسبت به شما فرزندان معنوی‌ش بگوییم؛ می‌خواهم از خصوصیات یک پدر بگویم؛ اولین ویژگی یک پدر و اولین ویژگی یک امام معصوم، مهر و محبت او به امتش، به دوستدارانش، و به فرزندانش می‌باشد. بیایید باز هم از زبان امام رضای ما ایرانی ها و شیعیان و امام رضای عالمیان و آدمیان از امام زمان (ع) بشنویم؛ امام رضا (ع)، امام زمان (ع) من و شما را اینگونه معرفی کردند؛ فرمود: «الامام الانیس الرفیق» امام مونس و همنشین پرمهر شماست. الامام الانیس الرفیق؛ پس هروقت دیگه هیچ‌کس را نداشتی، وقتی تنهای تنها شدی و از همه چیز و همه کس بریدی، وضو بگیر، رو به قبله بایست و با امام زمانت حرف بزن. یعنی وقتی که دیگه هیچ چیز نداشتی و فقیر فقیر شدی، وقتی همه به تو پشت کردند، یا نه، پشت نکردند اما کاری از دستشون برنمی‌آمد که برات بکنند، یک نفر هست که با همه‌ی بزرگیش به درد دل تو از روی مهر محبت گوش میکنه. (یکی که همه کار از دستش می‌آد!)

«(الامام) الوالد الشفیق» فرمود امام اون پدر مهربان شماست. پدر دعاگوی فرزند، خیرخواه فرزند و پشت و پناه فرزندش است؛ پدر برای فرزند از خودش هم میگذرد. امام زمان (ع) اینگونه پدریست برای ما، امام زمان (ع) آن مهربان‌ترین پدر ماست.

امام هرچه که فکر کنید خوب است و اگرنه امام رضا (ع) در وصفش این گونه نمی‌گفت که «(الامام) الاخ الشقیق» امام برادر نزدیک شماست که با همه‌ی بزرگی و دریادلیش آمده دل به دل کوچک ما می‌دهد.

همون کسی که امام رضا (ع) در وصفش فرمود: «(الامام) الام البره بالولد الصغیر» فرمود محبت امام به شما مثل محبت یک مادر به نوزاد و فرزند خردسالش می‌باشد.

دیگر چه مثالی بزند امام رضا (ع) که بگوید مردم امام زمانتان (ع) از همه بیشتر شما را دوست دارد. انگار امام با این جملات می‌خواست بگوید: مردم در خانه این مرد بروید که ارباب عالم غریب‌ترین مردم زمان خودش نباشد!

فرمود: «(الامام) مفزع العباد فی الداهیه الناد) امام آن پناهگاه امن خدا در سختیهای روزگار برای بندگان است. همان امام خوب که فرمود: «انا غیر مهملین لمراعاتکم و لا ناسین لذکرکم...» یعنی من هیچ گاه در رعایت حال شما کوتاهی نمی‌کنم و یاد شما را از خاطر نمی‌برم. اما نگفت آیا تو هم به یاد من هستی؟ همان امام خوب که فرمود: «اگر نبود مهر و محبتم به شما، بارها به خاطر گناهانتان رهایتان کرده بودم». فرزند هرچقدر هم که پدر را اذیت کند و قلب او را به درد بیاورد باز هم پدر، او را دوست دارد.

امام زمان که پیغمبر (صلی الله علیه و آله) در وصفش فرمود: «مهدی مقامش از همه‌ی مردم زمانش والاتر اما به مردمان زمان خودش از همه مهربان‌تر است».

امام زمان (ع) ما چنین شخصیتی است که خدا در معرفی او، که در معرفی بارزترین خصوصیت یک نفر را می‌گویند، در حدیث لوحِ حضرت زهرا سلام الله علیها، او را این گونه معرفی کرد: «زهرا ! مهدی تو رحمت للعالمین است».

سید بن طاووس که از روی خوبی در همین زمان غیبت بارها خدمت امام زمان رسیده بود، گفت: من بارها خدمت امام زمان (ع) رسیدم، اونقدر که صدای دلنشین او را می‌شناختم. گفت این بار من بودم و پله‌های سرداب مقدس و نیمه‌شب سامرا. از پله پایین رفتم همان صدای قشنگ، جاذبه‌ی صدایش در جا خشکم کرد، روی پله ها متوقف شدم به پهنای صورت اشک می‌ریختم...

چه حال خوبی داشت، امام زمانش را می‌شناخت و نگاهش به نگاه مهدی زهرا دوخته شده بود.

گفت: اینبار صدای امام زمان (ع) عوض شده بود و صدای هق‌هق گریه می‌آمد که از صمیم قلب فریاد برآورده بود که بار پروردگارا! ... خدایا از گناهان ایشان (محبان من) درگذر! و اگرنه از حسنات من کم کن و به حسنات محبانم بیفزا! این دعای خیر یک پدر است در حق فرزندش.

نکند با خودتان بگویید امام زمان دیگر من را قبول ندارد! نه! آخر امام زمان (ع) فرزند امام حسین (ع) است که حُرّ را با تمام بدی‌هایی که به امامش کرده بود، با تمام وجود و بی‌منت قبول کرد...

امروز به پدرمان به رسم فرزندان یعقوب عرض کنیم: «یا ابانا استغفر لنا ذنوبنا، إنّا کنّا خاطئین»، ای پدرما برای گناهان ما [از پروردگار متعال] آمرزش بخواه! به‌راستی که ما خطاکار بودیم!

اما خواسته‌ی امام (ع) از ما، خواسته‌ی یک پدر از فرزندش، و هدیه‌ی فرزند به پدرش - به رسم اطاعت از امام - چه می‌تواند باشد؟

«و أکثِروا الدُّعا بِتَعجیلِ الفرج فَإِنَّ ذلک فَرَجکم»؛ پس بیایید برای تعجیل فرج بیشتر و بیشتر دعا کنیم و بدانیم و باور داشته باشیم که همین دعای بر فرج، موجب گشایش کارهای دنیا و آخرت ماست!