امام خمینی (ره) به حضور و مشارکت فعال زنان در عرصههای فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی افتخار میکنند و حتی بالاتر از این آمادگی نظامی زنان را برای دفاع از اسلام از واجبات شرعی مهم می دانند.
از زمانی که فرد در دوران بلوغ خود را میشناسد، سعی میکند از طریق مسئولیتهایی که میپذیرد ارزش خود را بازیابد. در میان مسئولیتها، خود را محک زند و آزادی پذیریش و یا عدم پذیرش را تجربه میکند. انسان و مسئولیت او، اموری هستند که قابل جداسازی نمیباشند و هیچ موجودی جز انسان مسئولیت پذیر نیست و انسان بدون این ویژگی از نظر محتوایی از حالت انسان خارج میشود.
انسان که جانشین خداست شامل مرد و زن میشود. اما اسلام نقش و وظایف مرد و زن را برحسب تفاوتها و تخصصهای هر کدام تقسیم کرده است. مثلا در حوزه خانواده زن که عاطفه و احساس لازم برای سرپرستی و مراقبت از کودک را دارد، این مسئولیت را به عهده میگیرد و مرد که قوای بدنی مناسب را داراست کارهای سخت بیرون از منزل را به عهده دارد تا اداره خانواده را به انجام رساند. احادیث شریف ائمه(ع) نیز برای تشویق هر کدام از آنها در ایفای نقش خود تاکید دارد مثلا حدیث «بهشت زیر پای مادران است» برای تشویق زن در اجرای نقش مهم خود در خانه و برای مرد حدیث «هر کس برای تامین زندگی خانواده خود زحمت بکشد مانند کسی است که در راه خدا به خون غلتیده است»، آمده است.
درجامعه، مسئولیت و نقش زن با آنچه که در عقاید و نظریات اسلامی آمده است، تفاوت پیدا کرد زیرا در ابتدا پیروان مکتب خلفا نظر مشخصی درباره نقش و نحوه حضور زن در اجتماع نداشتند و فقط بر حرکت زن در حوزه وظایف خانواده تاکید می کردند، اما مکتب اهل بیت(ع) دیدگاه فلسفی کامل و مناسبی درباره حضور زن درجامعه دارد و البته علما در نحوه این حضور اختلاف دارند که این اختلاف باعث تفاوت نظریات راجع به حجاب زن شده است.
گروهی از علما معتقدند که مسئولیت زن تنها به خانواده و محیط های زنانه محدود میشود و انجام واجبات شرعی مانند تولی و تبری و دفاع از اسلام و امر به معروف و نهی از منکر نباید از حدود این حوزه زنانه خارج شود و بر این اساس ظاهر شدن صورت و دستهای زن تا مچ و اختلاط با مردان را حرام داشتهاند؛ اما گروه دیگری از علما معتقدند که انجام همه این امور توسط زنان با توجه به موازین شرعی در صورتی که از هرگونه خود آرایی محرک و مفسده دار پرهیز کنند، مانعی ندارد.
امام خمینی(س) از حامیان همین نظریه است، ایشان به حضور و مشارکت فعال زنان در عرصههای فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی افتخار میکنند و حتی بالاتر از این آمادگی نظامی زنان را برای دفاع از اسلام از واجبات شرعی مهم میدانند و در یکی از سخنرانیهای خود تاکید کردند که حضور زن در عرصههای سیاسی لازم است و فرمودند: و امروز زنان در جمهوری اسلامی، همدوش مردان در تلاش برای سازندگی خود و کشور هستند.
در دیدگاه حضرت امام خمینی(س) زنان از ستم و ظلم دوگانه درکشورهای اسلامی رنج میبردند که از یک سو سنتها و رسوم عقب مانده اجتماعی و از سوی دیگر سیطره و سلطه حکومتهای محلی و بیگانه بوده است و باعث ایجاد دیدگاههای نادرست و ویژگیهای ناصحیح درباره زن شده است مانند آنکه زن ناقصالعقل و ناقصالدین و اسرافکار و... است.
زن باید در این شرایط برای رهایی خود از این چهره تغییر یافته و نادرستی که از او ارائه شده است، تلاش کند و آزادی او از این قید و بندها ممکن نیست مگر آنکه:
اولا؛ دیدگاهها تصورات درستی درباره سرشت و هویت انسانی خود کسب کند؛ ثانیا؛ مسئولیت انسانی خود را در زندگی و در عرصه استحکام خانواده و جامعه و انجام نقش فعال خود بپذیرد و بر دوش کشد و در راستای پایبندی به اسلام ناب محمدی(ص) زن ا یرانی مصداق و نمونه بارزی است که از قید و بندهای روحی رها شد و با بر دوش کشیدن مسئولیت خود، موجب افتخار امام خمینی گردید که در وصیت خود به زنان آوردهاند: ما مفتخریم که بانوان با آزادی شجاعانه خود بر مبنای ایمان، از محرومیتهایی که توطئه دشمنان و با آشنایی دوستان نسبت به احکام اسلام و مقاصد قرآن بر آنها بلکه بر اسلام و مسلمانان تحمیل نمودند شجاعانه و متعهدانه خود را رهانده و از قید خرافاتی که دشمنان برای منافع خود به دست نادانان و بعضی آخوندهای بیاطلاع از مصالح مسلمین به وجود آمده بودند، خارج نمودهاند. (صحیفه امام، ج 21، ص 398)
منبع: همای حق