نماز تجلی‌گاه عروج مومن

زیرا همواره احتمال اینکه قدرت به فساد منجر شود، مصلحت مردم رعایت نشود و ارباب قدرت از موقعیت خود سوءاستفاده کنند و یا مردم از انقلاب دلسرد شوند و... وجود دارد.

این دغدغه‏ ها در همه حکومتها هست؛ اما در حکومت دینى، نگرانیه ا دوچندان مى‏ شود؛ و براى بنیانگذار آن نیز دغدغه ‏ها بیشتر.

در ادامه سخنرانى امام در جمع نمایندگان مجلس اول و دوم شوراى اسلامى و اعضاى هیأت مرکزى ناظرین شوراى نگهبان بر انتخابات که در حسینیه جماران آورده شده است. در این سخنرانى، حضرت امام ضمن بیان عوامل بروز اختلاف در میان ملت، به لزوم هوشیارى ملت و مسئولین و روحانیون در مقابل تفرقه ‏افکنی ها اشاره کردند.

«من گاهى شاید بسیارى از اوقات خوف این را دارم، و از این خوف هم گاهى ناراحتم که نبادا مردم براى خاطر ما بهشت بروند و ما جهنم و آن وقت مشرف باشند آن بهشتی ها بر ما، ما آن خجالت را چه بکنیم. آنها براى رضاى خدا عمل کردند و مى‏ کنند و شما آقایان را به کرسى وکالت نشاندند و حالا هم باز دستۀ دیگر را نشاندند. آنها براى خدا کار کردند. اگر ما انحراف پیدا کنیم و بالخصوص اختلاف ایجاد کنیم، به واسطه حرفهایمان اختلاف ایجاد کنیم، این خوف همان معنا هست که فردا ما در عذاب باشیم و آنها در نعمت باشند، و آنها به ما بگویند ما براى خاطر شما آمدیم به بهشت و شما چرا رفتید جهنم! و این خجالتى که انسان در آن روز خداى نخواسته مى‏ کشد از آن آتش سخت تر است.

مجلس گمان نکند که در یک مجلس صحبت مى‏ کند، ائمۀ جمعه گمان نکنند که در یک جاى محدود صحبت مى‏ کنند، امروز دیگر حدود برداشته شده است، دیوارها ریخته شده است. اگر دیروز یک کسى در یک مجلسى مثلاً، یا در محل اقامۀ جماعت و جمعه صحبت مى‏ کرد، در یک جمعیت محدودى صحبت مى‏ شد و تمام مى ‏شد. امروز همه مى‏ دانید اینطور نیست، خصوصاً در ایران که مجلسش منعکس مى‏ شود مستقیماً، و راجع به خطب جمعه هم منعکس مى‏ شود و من گاهى وقتها چیزهایى را که از رادیوى خارج مى ‏شنوم، بعدش از رادیوى خودمان مى‏ شنوم، آنها زودتر از ما نقل مى‏ کنند.

در یک همچو محیطى تکلیف خیلى زیاد است. انحرافات اگر پیدا بشود، این انحرافات، انحرافات محدود نیست، انحراف نامحدود است. در داخل اگر خداى نخواسته ایجاد اختلاف بشود، منتهى به این مى‏ شود بى شک به اینکه شکست بخورید. دشمن پشت درهاى ایران ایستاده ‏اند، مراقبند آنها. تمام این هیاهوها ترس ندارد. اینها چیزى نیست، امریکا چه مى‏ فرستد به کجا و چه مى‏ فرستد به کجا، اینها،اینها صحبت است، آنى که آنها نقشه اصلى‏شان این است که در داخل یک کارى انجام بدهند.

امریکا مى‏ داند که عرضه این را ندارد که در ایران وارد بشود یک کارى انجام بدهد، خودش هم مى‏ داند، این را   خودشان هم گفتند که ما نمى‏ خواهیم که سربازهاى امریکا در خلیج از بین بروند، آقایان هم گفتند این را. آنها این مسأله را ظاهر مى ‏کنند که با هو و جنجال ما را از میدان بیرون کنند، آنها خوفى ندارد. آنى که خوف دارد این است که با این شیطنتها، ایادى آنها که باز هستند در کشور، با این شیطنتها ایجاد اختلاف کنند، دو دسته کنند، یک دسته از آن ور، یک دسته از آن‏ور. بین علماى بلاد اختلاف ایجاد کنند، دو دسته بشوند. اختلاف علما اختلاف ملت است، نه اختلاف افراد.

اگر یک عالمى که در یک شهرى نفوذ دارد مردم چشم و گوششان به آن است، با یک عالم دیگرى که آن هم نظیر اوست، اختلافشان ظاهر بشود، اختلاف سلیقه را برسانند به اختلاف درجمعه‏ ها و جماعات و در جاهاى عمومى، این همچو نیست که اختلاف زید و عمرو است، این یک اختلافى است که هر شهر را دو قسمت مى‏ کند، دو بخش مى‏ کند، یک بخش از آن ور، یک بخش به این‏ور، و این کم کم اضافه مى‏ شود. دشمن هاى ما هم حوصله شان خیلى زیاد است، حالا نقشه مى ‏کشند براى پنجاه سال دیگر.

این همین طور کم کم جلو مى‏ رود، این فساد جلو مى‏ رود تا یک روزى که مهیا بشود کشور براى اینکه در داخل خودش یک انفجار حاصل بشود از ایادى آنها. ما از این غافل نباید باشیم.» (9/3/63)

منبع:  دغدغه ها و نگرانی های امام(ره)، ص 16