اصبغ بن نباته می گوید: امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: زمانی بر مردم میآید که عمل زشت برتری (کامل) پیدا می کند و خودسازی نموده و جلوه گری می نماید. پرده از روی محرمات برداشته شود، زنا آشکار می گردد و مال یتیمان را حلال دانسته و می خورند، کم فروشی می نمایند و شراب را به جای آب انگور حلال دانند و رشوه را به عنوان هدیه حلال شمرند. خیانت در امانت را جایز میدانند، مردها شبیه به زنها و زنها شبیه به مردها شوند.
امامت نعمتی بزرگ است که خداوند به شیعیان ارزانی داشته است. نعمتی بزرگ که خداوند در قیامت از این نعمت سئوال خواهد کرد «یسئل یومئذ عن النعیم». در امت پیامبر همه آزمایشهای الهی درباره این نعمت الهی است. هرکس توانست در اعتقاد به امامت راسخ بماند و وظایف خویش را نسبت به امام زمانش انجام دهد اهل نجات خواهد بود و در غیر این صورت هلاک خواهد شد در زیارت شریف جامعه کبیره خطاب به امام معصوم این چنین میخوانیم: «و الباب المبتلی به الناس من اتاکم نجی و من لم یاتکم هلک» شما اهل بیت بابی هستید که به وسیله شما مردم آزمایش میشوند هرکسی که به در خان شما پناهنده شد نجات یافته است و هرکس که به سمت شما نیامد هلاک شد.
حجتالاسلام والمسلمین محمدرضا فوادیان، معاون بنیاد مهدی موعود (عج) گفت: شب قدر پرفضیلتترین شب سال است که یکی از امتیازات خاصه ماه مبارک رمضان نیز محسوب میشود و این شب به سبب نزول قرآن و جایگاه بسیار والایش در میان شبهای دیگر سال، عظمت این ماه را نیز فزونی بخشیده است.
انـدیشه پیروزى حق بر باطل و غلبه صالحان بر طالحان و عادلان بر ظالمان که برگرفته از متـن قرآن کریـم است، بارقه اى از نور امید در دل ها تابانیده و همه را چشـم به انتظار شخصى گذاشته که منادى حق است و سفیر نـور, کشتیبان هدایت است و قافله سالار رهایى؛ مجدد حیات بشریت است و احیاگر اخلاق خدایـى, ایـن شخصیت بزرگ را در روایات اسلامـى «مهدى» ـ علیه السلام ـ مـى نامنـد.
مسیریابی درست که این روزها بیشتر با واژه«بصیرت» تبیین می شود از دغدغه هایی است که امام زمان(عج) نسبت به شیعیان دارد.
حجتالاسلام جواد جعفری، معاون پژوهشی مرکز مهدویت قم عصر روز گذشته، سوم مردادماه در پانزدهمین نشست معرفتی ماه مبارک رمضان در امامزاده سیدابراهیم(ع) زنجان، گفت: بنا به فرموده امام صادق(ع) مرتبه و مقام هیچ یک از مسلمانان نزد پروردگار از منتظران ظهور امام زمان(عج) و قائلان به حضور وی در جامعه بالاتر نیست.
از شناختهاى لازم، مفید، کاربردى و تعیین کننده، «شناخت امام» است.
در فرهنگ اسلامى و نگاه شیعى، «امامت»، تداوم خط «رسالت» است و «امام» به عنوان وصىّ و جانشین «پیامبر»، نقش مدیریت جامعه و هدایت مسلمانان و تربیت نفوس مؤمنان و اجراى احکام قرآن و دفاع از اسلام و تبیین خط راستین مکتب و مقابله با تحریفها و انحرافها و بدعتها را بر عهده دارد.
براساس احادیث فراوان از ائمه اطهار(علیهم السلام) انتظار فرج در اسلام از بالاترین عبادات شمرده شده است. چرا که امام زمان، موعود همه امتهای گذشته است؛ که با ظهورش، زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد. چنانکه در مفاتیحالجنان میخوانیم: "السّلامُ علی المَهدی الذّی وَعَدَ اللهُ عزَّوجلَّ بِهِ الأمَمَ، أن یجمَعَ به الکَلِمَ و یلُمُّ به الشَّعَثَ و یملأَ بِهِ الأرضَ قِسطَاً و عَدلاً و یمکِّنَ لَهُ و ینجِزَ بِهِ وعدَ المُۆمنِینَ"
در روایات فراوانی وارد شده است: «هر کس از دنیا برود و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته». این روایات در مورد شناخت و معرفت تمامی ائمه علیهم السلام صادق است؛ ولی در باره حضرت مهدی علیه السلام به خصوص روایاتی وارد شده است.
