حکایت اول:
آقای نظام التولیه سرکشیک آستان رضوی٬نقل کرد که:
« شبی از شبهای زمستان که هوا خیلی سرد بود و برف می‌بارید نوبت کشیک من بود.
اول شب خداّم آستان مبارکه به من مراجعه کردند و گفتند به علت سردی هوا و بارش برف زائری در حرم نیست، اجازه دهید حرم را ببندیم، من نیز به آنان اجازه دادم.
«تهران زندگی می‌کردم، کارم در زمینه کامپیوتر بود، روزی از تلویزیون یکی از نمازهایی را که آیت‌الله بهجت (ره) می‌خواندند را دیدم و لذت بردم.
دعاى بعد از هر نماز جهت خیر دنیا و آخرت
اگر مى خواهید خیر دنیا و آخرت را جمع کنید بعد از هر نماز بخوان :
اعوذ بوجهک الکریم و عزتک التى لا ترام و قدرتک التى لایمنع منها شى ء من شر الدنیا و الاخره و من شر الاوجاع کلها.
پس از زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها سوار اتوبوس شدیم و به طرف مسجد مقدس جمکران حرکت کردیم. از دور گنبد و گلدسته‌ها و چراغ‌های مسجد نمایان بود. با نزدیک شدن اتوبوس به مقصد، مردم پی‌در‌پی صلوات می‌فرستادند. پشت سر من، آقایی با بغل دستی‌اش مشغول صحبت بود. همان طور که بیرون را نگاه می‌کردم شنیدم که می‌گفتند:
ـ محال است من به قم بیایم و پس از زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها سری به مسجد صاحب الزمان نزنم... خیلی چیزها درباره‌اش می‌گویند. از کرامات و معجزاتش...
پروردگار متعال، خالق آدمی است او با تمام صفات و ویژگی های انسان و نیز سیر تکامل و رشد او بی‌کم و کاست آشناست. به همین جهت بهترین و کامل‌ترین برنامه تربیتی را نیز از طریق پیامبران شایسته خود برای انسان فرستاده و در اختیارش قرار داده است. تعلیم و تربیت مهمترین و والاترین وظیفه بزرگترین معلمان بشریت، پیامبران بزرگ خدا و امامان راهنما (ع) است. آنان که برای راهنمایی آدمی مبعوث شده اند سرچشمه‌های سعادت و نیک بختی را به روی او گشوده اند. پیش از آن راه بنمایانند همراهان خود را به خوبی شناخته و از راز و رمزهای وجود آنها و پیچیدگی های درونی و بیرونیشان آگاه گردیده اند.
از ارادتمندان علامه طباطبایی (ره) بود و می خواست به پابوسی علی بن
موسـی الـرضا (ع) برود . آمد و گفت : در بهترین مکان ، بهـترین عمل کدام
اسـت ؟ عـلامه فرمود : نمـاز بخــوان ، بهــترین چــیزی که تشـریع شـده .
نماز بهترین عمل است که لابد مرحوم میرزا جواد آقا تهرانی (ره) نیز _ که
به گفته ی آیت الله العظمی اراکی (ره) ، در نماز خلـع روح میشد _ وصیت
کــرد : "هـرکس میخـواهد برای من هـدیه ای بفرسـتد ، نمـاز هدیه کـند ."
به گفته بهجت عارفان ،معیار اصلی در پیشرفت کارها و اعمال نماز است .
برگرفته از کتاب از جاده تا سجاده
نماز گزار ، اسما و صفات حق را با چشم باطن می بیند و چیزی جز او نمی بیند .
حـتی به خود و افـعال و اذکارش توجـه ندارد و از سخـن و سـخـنگو غـافل است.
به این مـرحــله ، حضـور قلـب در معــبود می گــویند نه حـضــور قلـب نماز گـزار.
از بهترین شاگردان مرحوم آیت الله سید علی قاضی (ره) ، سید هاشم حداد بود .
در یکی از ملاقات های استاد شهید مطهری (ره) با سید هاشم ، ایشان از شهـید
مطهـری پرسید : نمازت را چگونه به جا می آوری ؟ شهـید گفت :"کاملا توجـه به
معانی کلمات و جملات آن دارم." سیدهـاشم تاملی کرد و فرمود :"پس کی نماز
می خوانی؟! در نمازت توجه ات به خدا باشد و بس!"
برگرفته از کتاب از جاده تا سجاده
در یکی از جنگ‌ها که پیامبر همراه لشکر بودند، در شبی که پاسبانی لشکر اسلام بر عهده‌ی عباد بن بُشر و عمّار یاسر بود، نصف اول شب نصیبِ،عباد گردید و نصف دوم نصیب عمار، پس عمار خوابید و تنها بُشر بیدار بود و مشغول نماز گردید.
در آن حال یکی از کفار به قصد شبیخون زدن به لشکر اسلام برآمد به خیال اینکه پاسبانی نیست و همه خوابند از دور عباد را دید ایستاده و تشخیص نمی‌داد که انسانست یا حیوان یا درخت.
