این مملکت را که مورد علاقه همه روحانیون است و استقلال و تمامیت ارضى آن مورد علاقه آنها است، دست هاى مرموزى دارد به پرتگاه مىکشاند مگر آنکه خداوند تعالى به برکت ولى عصر عجّل اللَّه تعالى فرجه الشریف حفظ فرماید. (صحیفه امام، ج1، ص: 327)
نگرش به مردم از منظر اهل حکومت و سیاست، متنوع و متعدد است و هر مکتب سیاسی و هر گروه سیاسی و حکومتی بر اساس نوع و سطح شناخت خود از مردم و بر اساس اهداف و تلقی خود از حکومت و سیاست، نگرش ویژه ای به مردم دارد.
به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی و پس از استقرار نسبی دولت موقت، حضرت امام که به فکر برقراری نظام مستقر در کشور بودند، بارها و از جمله در روز 15 اسفند 1357 در جمع علما و روحانیون حوزه علمیه قم، با اشاره به برگزاری رفراندوم برای تعیین سرنوشت و نوع حکومت، به تبیین و تشریح نظام «جمهوری اسلامی» پرداختند و اعلام فرمودند که رای ایشان تنها «جمهوری اسلامی» است، نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش. ایشان همچنین از طلاب و روحانیون برای تبلیغ و معرفی «جمهوری اسلامی» در بین اقشار مختلف مردم دعوت کردند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دارای ساخت و ساحتی مکتبی است که مکتبی بودن خود را در درجه اول از منابع وحیانی اولیه (قرآن و سنّت) اخذ کرده است که با آمیخته شدن و ترکیب منابع وحیانی اولیه (قرآن و سنّت) با منابع وحیانی ثانویه(اجماع و عقل)، نظریه ولایت فقیه امام خمینی(ره) و حقوق موضوعه مطابق با شرع، خصیصه ای الهی- مردمی یافته و از توانمندی سازگاری و سازواری با مقتضیات روز برخوردار شده است.
غدیرخم یکی از مهمترین رخدادهای تاریخ اسلام است که همواره جاودان و پایدار میباشد و هرگز از حافظه تاریخ زدوده نمی شود.
