اربع رسالات فی ‏الغیبة

این کتاب ارزنده به وسیله محمدبن نعمان بغدادی مشهور به «شیخ مفیدرحمه الله» نگاشته شده است. وی از علمای برجسته و از چهره‏ های درخشان فقهای شیعه در نیمه نخست قرن پنجم هجری است. موضوع این کتاب، غیبت امام زمان‏ علیه السلام و ویژگی‏های قیام آن حضرت و پاسخ به شبهاتی درباره امامت ایشان است.
درباره انگیزه نگارش این کتاب می‏توان گفت: مسأله امامت امام زمان‏علیه السلام و غیبت آن حضرت، از مهم‏ترین مباحث شیعه است. در دوران شیخ مفیدرحمه الله - که عصر قدرت گرفتن شیعیان و پیروان اهل بیت رسول‏خداصلی الله علیه وآله بود - این بحث از پر رونق‏ترین مباحث جهان اسلام به شمار می‏رفت.

الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب

این کتاب کلامی، در شرح احوال حضرت قائم علیه السلام و اثبات وجود آن حضرت با دلایل عقلی و احادیث متواتر نگاشته شده است.
در این کتاب علاوه بر فضایل ائمه دوازده گانه، به شرح غیبت صغری و کبرای امام زمان‏ علیه السلام و نایبان خاصّ و عام آن حضرت و نشانه‏های ظهور او و رویدادهای پس از ظهور - مانند گستردن دادگری در سراسر کره زمین و رجعت پیامبران و امامان - پرداخته است.
نویسنده کتاب، شیخ علی بن زین العابدین یزدی حایری (م 1333 ق) است. در سال 1352 ق در ایران به روش سنگی به چاپ رسیده است و به عنوان یکی از آثار مهم استدلالی امامت - به ویژه درباره وجود مقدس صاحب الامر امام زمان‏علیه السلام - است.

تجلیل آیت الله موسوی جزایری از کتاب مهدوی آیت الله صافی

آیت الله سید محمدعلی موسوی جزایری، نماینده ولی فقیه در خوزستان، در چهاردهمین جلسه از سلسله مباحث شرح زیارت جامعه کبیره که در سحرهای ماه رمضان از سیمای خوزستان پخش می شود، با اشاره به عبارت «اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ کَما شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلاَّئِکَتُهُ وَاُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضى اَرْسَلَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»، اظهار داشت: پیامبر(ص) برای هدایت مردم و ابلاغ کردن دین خدا مبعوث شدند تا جایی که این دین در سراسر جهان حکم فرما شود.

مهدویت و انتظار در اندیشه استاد مطهری

یکی از مباحثی که امروزه جدّی مطرح می‌شود، بحث جهانی‌شدن است و می‌دانیم حکومت قائم(عج) نیز حکومت جهانی است. قیام او فلسفه‌ای جهانی دارد و الگوی اسلامی جهانی‌شدن را می‌توان همان حکومت قائم(عج) دانست. اگر از این زاویه نگریسته شود، آیا جهانی‌شدن رنگ و بوی دیگری نخواهد گرفت و در آن صورت، وظیفه ما در قبال آن‌چه امروزه به صورت جهانی‌شدن مطرح شده، چیست؟

بیعت ‏نامه حضرت قائم

در روایتی از امیرالمؤمنین علی‏ علیه السلام مفاد بیعت‏نامه مردم و حضرت مهدی‏علیه السلام این‏گونه مورد اشاره قرار گرفته است: «... با او بیعت می‏کنند که هرگز دزدی نکنند. مرتکب فحشا نشوند. مسلمانی را دشنام ندهند. خون کسی را به ناحق نریزند. به آبروی کسی لطمه نزنند. به خانه کسی هجوم نبرند. کسی را به ناحق نزنند. طلا، نقره، گندم و جو ذخیره نکنند. مال یتیم نخورند. در مورد چیزی که یقین ندارند، گواهی ندهند.

زندیق

«زندیق» نام شخصی است که قبل از قیام حضرت العصر (عج) از شهر قزوین خروج می کند. مردم مشرک و مؤمن در اطاعت از او سرعت می گیرند و او کوهها را پر از خوف می کند. («بحارالانوار»، ج 52، ص 212)
شاید مراد از «زندیق» در این حدیث همان معنی لغوی «کافر» باشد.

منبع: دانشنامه مهدویت

خوشا به حال آنکه انتظار کشد

در کتاب دانیال نبى نیز بشارت ظهور حضرت قائم(عج) مطابق بشارات انبیاى گذشته، چنین آمده است: ". . . امیر عظیمى که براى پسران قوم تو ایستاده قائم است، خواهد برخاست. و چنان زمان تنگى خواهد شد که از حینى که اُمّتى به وجود آمده است تا امروز نبوده، و در آن زمان هر یک از قوم تو، که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد.

آخرین نامه امام زمان(عج) به آخرین نائب خاص خودشان

دراصطلاح علمای شیعه توقیع، نامه‌ها و فرمان‌هایی است که در زمان غیبت از طرف امام زمان (عج) به شیعیان خود می رسیده است.
درکتاب‌های معروف مانند: کمال‌الدین شیخ صدوق، غیبت شیخ طوسی، احتجاج طبرسی، بحارالانوار مجلسی و کتب دیگر، حدود هشتاد توقیع از جانب امام زمان(عج) نقل شده است. این توقیعات گنجینه‌ای از معارف الهی محسوب می‌شوند.