الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب

این کتاب کلامی، در شرح احوال حضرت قائم علیه السلام و اثبات وجود آن حضرت با دلایل عقلی و احادیث متواتر نگاشته شده است.
در این کتاب علاوه بر فضایل ائمه دوازده گانه، به شرح غیبت صغری و کبرای امام زمان‏ علیه السلام و نایبان خاصّ و عام آن حضرت و نشانه‏های ظهور او و رویدادهای پس از ظهور - مانند گستردن دادگری در سراسر کره زمین و رجعت پیامبران و امامان - پرداخته است.
نویسنده کتاب، شیخ علی بن زین العابدین یزدی حایری (م 1333 ق) است. در سال 1352 ق در ایران به روش سنگی به چاپ رسیده است و به عنوان یکی از آثار مهم استدلالی امامت - به ویژه درباره وجود مقدس صاحب الامر امام زمان‏علیه السلام - است.

مؤلفه‌های امام شناسی در عصر حاضر

از شناخت‏هاى لازم، مفید، کاربردى و تعیین کننده، «شناخت امام» است. 

در فرهنگ اسلامى و نگاه شیعى، «امامت»، تداوم خط «رسالت» است و «امام» به عنوان وصىّ و جانشین «پیامبر»، نقش مدیریت جامعه و هدایت مسلمانان و تربیت نفوس مؤمنان و اجراى احکام قرآن و دفاع از اسلام و تبیین خط راستین مکتب و مقابله با تحریف‏ها و انحراف‏ها و بدعت‏ها را بر عهده دارد.