امام خمینی (ره) به حضور و مشارکت فعال زنان در عرصه‌های فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی افتخار می‌کنند و حتی بالاتر از این آمادگی نظامی زنان را برای دفاع از اسلام از واجبات شرعی مهم می دانند.
وقتی فرهنگ پویا و جامع و همه سونگر اسلامی وظایف و مسئولیت های مسلمین را در امور عبادی محدود نمی کند و عمل به تعالیم اجتماعی و سیاسی اسلام را در کنار سایر جنبه ها و جلوه های قوانین این دین زندگی ساز ضروری می داند طبیعی است که این « اصل » به صورت مسئولیت های بزرگ و حیاتی پیش از همه و بیش از دیگران بردوش عالمان و فقیهان اسلامی سنگینی می کند و هم آنان هستند که باید در پذیرش وظایف و تعهدات اجتماعی و سیاسی و حضور در عرصه های گوناگون حیات جمعی برای برنامه ریزی و تدبیر و راهبرد جامعه احساس مسئولیت کنند.
نظام مدیریت اسلامی دارای مشخصه ها و مولفه هایی است که هر کدام از آنها شایسته نگرش و بررسی های اساسی می باشند. همچنین این نظام مدیریت دارای ابعاد و جلوه های گوناگون است و موضوعات مختلفی را تحت پوشش قرار می دهد که همه آنها مجموعه ای را به وجود می آورند که مدیریت های فرهنگی علمی اجتماعی اقتصادی نظامی سیاسی و حکومتی را سامان دهی نموده و در دو جنبه نظری و فکری و عملی و عینی ـ که شامل اندیشه های جامع و پویا از یکسو و کنش و عمل تحول زا و حرکت ساز از سوی دیگر می شود ـ به تجلی و عینیت می رساند.
مقدمه
آیا قرآن برای همگان قابل فهم استیا فهم آن به امامانعلیهم السلام اختصاص دارد؟ درصورت نخست آیا برای آن حد و مرزی وجود دارد؟ یا حد و مرزی وجود ندارد وهمگان میتوانند به فهم نهایی و جامع و کامل آن دستیابند؟ زمینهها و بسترهایمناسب فهم و استفاده از قرآن کریم و موانع آن و شیوه مطلوب در تفسیر کدام است؟
نیمه خرداد برای ما تا همیشه تاریخ ماندنی است. گویا خونی که یک سال در رگ و پی ایران عزیز می‌گردد در نیمه خرداد دوباره وارد قلب تپنده ایران شده و با تازگی دوباره به راه خویش ادامه می‌دهد. شاید امام راحل نیز به نیمه خرداد این‌گونه می‌نگریست که فرمود:
سال‌ها می‌گذرد، حادثه‌ها می‌آید
انتظار فرج از نیمه خرداد کشم!
بِسْمِ اللهِ الْرَحْمنِ الْرَّحیمْ
قالَ رسولُ الله – صلی الله علیه وآله وسلم ٬ اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثَقلَیْنِ کتابَ اللهِ و عترتی اهلَ بیتی فإِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّی یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوضَ
الحمدُلله وسُبحانَکَ؛ اللّهُمَّ صل‌علی محمدٍ وآلهِ مظاهر جمالِک وجلالِک و خزائنِ اسرارِ کتابِکَ الذی تجلّی فیه الأَحدیّةُ بِجمیعِ اسمائکَ حَتّی المُسْتَأْثَرِ منها الّذی لایَعْلَمُهُ غَیُرک؛ و اللَّعنُ علی ظالِمیهم اصلِ الشَجَرةِ الخَبیثة.
یکى از مباحث مهم در حوزه اندیشههاى اجتماعى و سیاسى، رابطه «دین» و «سیاست» است. برخى با انکار هر گونه پیوندى میان دین و سیاست، تداخل یکى از آندو را در امور دیگرى موجب ناکارآیى طرف مقابل دانستهاند، از این رو به جدایى کامل آن دو توصیه مىکنند و برخى دیگر با قبول وجود رابطه میان دو مفهوم فوق، در کیفیت و نوع رابطه اختلاف نظر دارند. نوشتار حاضر در صدد مطالعه کیفیت ارتباط مفهومى و نهادى دین و سیاست در اندیشه امام خمینى(ره) است.
از آنجا که امام خمینی(ره) در عصری ظهور کرد که جامعه ایرانی و تمام جوامع اسلامی از شرایط وجایگاه اصیل اسلامی دور شده بود ؛ اندیشه ، مبانی وجهت گیری خود را از آغاز شکل گیری انقلاب اسلامی تا زمان پس از پیروزی انقلاب اسلامی یعنی تاسیس نظام جمهوری اسلامی در جهت یابی مسیر هدایت صحیح سیاسی واجتماعی اسلامی طرح ریزی کرده است . لذا انتخابات را ازمنظر امام خمینی راهم باید در این چارچوب ارزیابی کرد.
