یکی از برادران امامرضا(ع)، «زید» نام داشت.او بر اثر مقامپرستی، امامت آن حضرت را نپذیرفت و مردم را به سوی خود دعوت کرد.
در آن هنگام که زیدبنموسی، برادر امام(ع) را دستگیر کرده بودند و در مرو به خدمت امامرضا(ع) آوردند، او گمان برد که چون از خاندان فاطمه(س) است، هرعملی که انجام دهد و به هرکاری دست بزند، فرقی ندارد و او به پاداش الهی دست خواهد یافت. اما امام با او برخورد کرد و یادآور شد که پاداش و جزای الهی و برترییافتن به کارهای شایسته و نیک انسانها بستگی دارد نه خویشاوندی آنان با نیاکانی چون خاندان پیامبر(ص).
یاسر خادم میگوید: هنگامی که زیدبنموسی را نزد امام آوردند، امام هشتم(ع) به او فرمود: «زید! گویا فرومایگان کوفه تو را فریب دادهاند که چون خداوند، رحم فاطمه(س) را پاک و پاکیزه قرار داد، آتش دوزخ را بر فرزندانش حرام کرده است.
این که شنیدی خاص حسن(ع) و حسین(ع) است... . خیال میکنی تو کهمعصیت خدا را میکنی وارد بهشت میشوی و موسیبنجعفر(ع) که خدا را فرمانبرداری میکرد نیز داخل بهشت میشود... . به خدا سوگند، هیچکس جز با فرمانبرداری از خدا، به ثوابهای الهی دست نمییابد و تو گمان میکنی که با نافرمانی او بدان میرسی. هرکس نافرمانی خدا کند از ما نیست و تو اگر خداوند را اطاعت کنی از ما اهلبیت خواهی بود.»
زید گفت: من برادر و فرزند پدر تو هستم.
امامرضا(ع) فرمود: «مادامی که اوامر خداوند عزوجل را فرمانبردار باشی، برادرم هستی؛ چنان که نوح(ع) عرض کرد: «رَبِّ اِنَّ ابنی مِن اَهلی وَ اِنَّ وَعدَکَ الحَقُّ وَ اَنتَ اَحکَمُ الحاکِمین...»؛
ای پروردگار من! پسرم از خاندان من است و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است و تو نیرومندترین حکمکنندگانی. اما خداوند بزرگ به او فرمود: «یا نُوحُ اِنَّهُ لَیسَ مِن اَهلِکَ اِنَّهُ عَمَلٌُ غَیرُ صالِحٍ...»؛ اى نوح! او از اهل تو نیست! او عمل غیرصالحی (فرد ناشایستهاى) است... . بنابراین نافرمانی از خداوند او را از خاندان نوح بیرون راند...».
علیبن احمدبن عمران دقاق گفت: نزد حضرترضا(ع) بودم و زیدبنموسی، برادرش در آنجا بود. امام(ع) به او فرمود: «ای زید! از خدا پروا کن و بدان که ما این موقعیت را نزد خدا و خلق بهدست نیاوردیم مگر از راه تقوا و پرهیزگاری. هرکس تقوا نداشته باشد و فرمان خدا را رعایت نکند هرگز از ما نخواهد بود و ما نیز از او نیستیم». منبع