اصبغ بن نباته می گوید: امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: زمانی بر مردم میآید که عمل زشت برتری (کامل) پیدا می کند و خودسازی نموده و جلوه گری می نماید. پرده از روی محرمات برداشته شود، زنا آشکار می گردد و مال یتیمان را حلال دانسته و می خورند، کم فروشی می نمایند و شراب را به جای آب انگور حلال دانند و رشوه را به عنوان هدیه حلال شمرند. خیانت در امانت را جایز میدانند، مردها شبیه به زنها و زنها شبیه به مردها شوند.
امامت نعمتی بزرگ است که خداوند به شیعیان ارزانی داشته است. نعمتی بزرگ که خداوند در قیامت از این نعمت سئوال خواهد کرد «یسئل یومئذ عن النعیم». در امت پیامبر همه آزمایشهای الهی درباره این نعمت الهی است. هرکس توانست در اعتقاد به امامت راسخ بماند و وظایف خویش را نسبت به امام زمانش انجام دهد اهل نجات خواهد بود و در غیر این صورت هلاک خواهد شد در زیارت شریف جامعه کبیره خطاب به امام معصوم این چنین میخوانیم: «و الباب المبتلی به الناس من اتاکم نجی و من لم یاتکم هلک» شما اهل بیت بابی هستید که به وسیله شما مردم آزمایش میشوند هرکسی که به در خان شما پناهنده شد نجات یافته است و هرکس که به سمت شما نیامد هلاک شد.
مـوعود عدالت گستر، مهدى فاطمه(ع) ماننـد دیگران نیاز به اصحاب و یارانـى پاک و مخلص دارد که به وسیله راهنماییهاى حکیمانه آن حضرت بتـوانند در پیشبرد اهداف مقـدسـش گامهاى بزرگـى بردارند. یاران امام مهدى(ع) دو دسته اند:
۱ ـ یاران مهدى در زمان غیبت.
۲ ـ یـاران مهدى در زمـان حضـور و قیـام آن حضـرت.
یاران مهدى در زمان غیبت آن قـدر فـراواننـد که نه مـا آن هـا را مـى شناسیـم و نه از کار و وظایفشان بـاخبـریـم؛ اما به هـر حال اخبار و احادیث اسلامـى به نام فـرد و یا گـروه و طبقه خاصـى به عنـوان یاران مهدى در عصـر غیبت اشاره کرده انـد که به شناسایـى یکـى از ایـن چهره هـاى مقـدس مـى پـردازیـم.
یکی از مسائلی که در حکومتهای آخرالزّمان مطرح است، بنا بر اخباری که از معصومان(ع) وارد شده است، سلطه و نفوذ زنان در امور سیاسی است. امیرمؤمنان(ع) میفرماید: ". . . و آن هنگامی است که زنها مسلّط شوند، کنیزان تسلّط پیدا کنند و کودکان حکومت کنند."۱
"هنگامی که زنها بر تخت سلطنت چیره شوند و بر هر مردی چیره باشند و جز خواسته آنها عملی نگردد."۲
امام صادق(ع) میفرمایند: "و زنان را میبینی که بهسان مردان، مجالس (کنفرانس) راه میاندازند."۳
حجتالاسلام سعید اصفهانیان با بیان این که آینده در جامعه غرب به عنوان یک شاخص مورد نظر است اظهار کرد: در غرب دانش آینده شناسی به عنوان یکی از اصلیترین دانشها مورد مطالعه است که در این دانش، امتها، جوامع مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد.
وی افزود: بحث آخرالزمان هم برای آنها ملاک است، آخرالزمان نقطه واسطه آنها تا رسیدن به انتها است و میتوان گفت آیندهشناسی در غرب به عنوان ملاک مطرح است و به همان اندازه نیز آخرالزمان ملاک است.
این کتاب ارزنده به وسیله محمدبن نعمان بغدادی مشهور به «شیخ مفیدرحمه الله» نگاشته شده است. وی از علمای برجسته و از چهره های درخشان فقهای شیعه در نیمه نخست قرن پنجم هجری است. موضوع این کتاب، غیبت امام زمان علیه السلام و ویژگیهای قیام آن حضرت و پاسخ به شبهاتی درباره امامت ایشان است.
درباره انگیزه نگارش این کتاب میتوان گفت: مسأله امامت امام زمانعلیه السلام و غیبت آن حضرت، از مهمترین مباحث شیعه است. در دوران شیخ مفیدرحمه الله - که عصر قدرت گرفتن شیعیان و پیروان اهل بیت رسولخداصلی الله علیه وآله بود - این بحث از پر رونقترین مباحث جهان اسلام به شمار میرفت.
آئین پایانی جشنوارههای رسانههای دیجیتال خانواده و رسانههای دیجتال مهدوی با حضور «سیدمحمد حسینی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی،«حسن علیزاده» رئیس مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال«سعید شفیعی»دبیر اولین جشنواره رسانه های دیجیتال مهدوی ، جمعی از فعالان رسانههای مجازی و خبرنگاران رسانه های گروهی در ساختمان فرهنگ برگزار شد.
در این مراسم سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهارداشت: مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال تاکنون در برگزاری برنامههای مانند جشنوارهها، حمایت از بازیهای رایانهای و ساخت تیزرهای تبلیغاتی فعال بوده است .
از اقامتگاههای حضرت قائم (عج) در دوران غیبت کبری، دشت حجاز را هم ذکر کرده اند. «ابراهیم بن مهزیار» توسط فرستاده ی حضرت ولی عصر (عج) به پیشگاه آن سرور فرا خوانده می شود، از طائف می گذرد و به «دشت حجاز» که «عوالی» نامیده می شود، هدایت شده در آنجا به دیدار امام قائم (عج) می رسد، در این دیدار آن حضرت به پسر مهزیار می فرماید:
«پدرم با من پیمان بسته است که در مخفی ترین و دورترین سرزمینها مسکن گزینم، تا از تیررس اهل ضلالت در امان باشیم، این پیمان مرا به ریگزارهای عوالی (دشت حجاز از نجد تا تهامه) انداخته است...». («اکمال الدین و...»، ص 447)
این کتاب کلامی، در شرح احوال حضرت قائم علیه السلام و اثبات وجود آن حضرت با دلایل عقلی و احادیث متواتر نگاشته شده است.
در این کتاب علاوه بر فضایل ائمه دوازده گانه، به شرح غیبت صغری و کبرای امام زمان علیه السلام و نایبان خاصّ و عام آن حضرت و نشانههای ظهور او و رویدادهای پس از ظهور - مانند گستردن دادگری در سراسر کره زمین و رجعت پیامبران و امامان - پرداخته است.
نویسنده کتاب، شیخ علی بن زین العابدین یزدی حایری (م 1333 ق) است. در سال 1352 ق در ایران به روش سنگی به چاپ رسیده است و به عنوان یکی از آثار مهم استدلالی امامت - به ویژه درباره وجود مقدس صاحب الامر امام زمانعلیه السلام - است.
«موتور» از نظر لغت به کسی گویند که یکی از کسانش کشته شده؛ ولی خونبهای او گرفته نشده است. [1] .
در برخی از روایات از حضرت قائم علیه السلام، به عنوان «موتور بوالده» و یا «موتور بابیه» یاد شده است؛ یعنی، کسی که پدرش کشته شده و از خون او مطالبه و خونخواهی نشده است. مراد از «پدر» در این روایت، ممکن است امام حسن عسکری علیه السلام باشد و ممکن است مقصود امام حسین علیه السلام باشد و یا اینکه جنس پدر است که شامل تمامی ائمه معصومین علیهم السلام باشد.
امام باقرعلیه السلام فرمود: «صاحِبُ هَذا الاَمْرِ هُوَ الطَّریدُ الشَّریدُ المَوتُورُ بِاَبیهِ». [2] .
و نیز از آن حضرت نقل شده است: «... المَوتُورُ بِوالِدِهِ...». [3] .
عیسی خشّاب گوید: «به امام حسین علیه السلام گفتم: آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود: «لا وَلکِنْ صاحِبُ الاَمرِ الطَّریدُ الشَّریدُ المَوتُورُ بِاَبیهِ المُکَنَّی بِعَمِّهِ...» [4] ؛ خیر ولکن صاحب الامر طرید و شرید و خونخواه پدرش و دارای کنیه عمویش میباشد...».
پی نوشت ها:
[1] مجمعالبحرین، ج 3، ص ص 509.
[2] الغیبة، ص 179؛ الکافی، ج 1، ص 322.
[3] الغیبة، ص 178، ح 22.
[4] کمالالدین، ج 1، ص 318، ح 5.
