نماز شب در قایق
سردار شهید خضرایی، در یکی از خاطراتش از شهید چراغچی می‌گوید: شب قبل از عملیات بدر برای کنترل و چک نهایی آبراه‌ها به خط دفاعی دشمن نزدیک شده بودیم. در راه بازگشت، قایق ما واژگون شد و هر سه نفر داخل آب افتادیم. هرکدام به شکلی تلاش می‌کردیم تا قایق را به حالت اول برگردانیم. خیلی زود آب قایق را خالی کردیم و دوباره سوار شدیم. خیسی و خستگی بی‌تابمان کرده بود. راه بازگشت هم طولانی بود. در بین راه دیدم آقا ولی آرام‌آرام ذکر می‌گوید، خوب دقت کردم، متوجه شدم که دارد نماز شب می‌خواند.
امام باقر(ع) فرمودند: «ما مِن قَطرَه احَبَّ الی الله عَزَّوَجَلَّ مِن قَطرَه دُمُوعٍ فی سََوَادِ اللَّیلِ مَخَافَه مِنَ الله لا یُرادُ بِها غَیرُهُ. هیچ قطره‌ای در نزد خداوند عزوجل دوست‌داشتنی‌تر و محبوب‌تر از قطره اشک‌هایی که در تاریکی شب و از خوف خدا با اخلاص کامل ریخته می‌شود، نیست.» (جهاد با نفس، ص137)
