چنانکه یادآوری شد نگاه اسلام به انسان به گونه دو ساحتی ناظر به دنیا و آخرت است و به تعبیری دیگر، نگاهی است مادی و معنوی. از نقطه نظر مادی آنگاه که به انسان مینگریم او را موجودی مولد و آفریننده مییابیم که فرآیند آن را کار مینامیم. مسلماً کار به عنوان یک فرآیند تلاش و یک پدیده دارای مقومهایی است که برخی از آنها در هدف جای میگیرند و به اصطلاح، علت غایی آن را کامل میکنند.
در میان مکتبها و ادیان الهی همواره دو مشرب مورد توجه بنیانگذاران آنها بوده است: دنیا و آخرت.
برخی همچون مکتبهای مبتنی بر مادهگرایی که اصالت را در فلسفه خود به ماده دادهاند، بدون توجه به مسائل ماورای آن، محور حرکت و تلاش را در زندگی به مادیت و مسائل دنیوی دادهاند و هر چیزی جز آن را فرع و مقدمه یا ابزار رسیدن به آن دانستهاند. این گروه حتی اخلاق و دین و فرهنگ را به مثابه ابزاری در جهت تامین منافع مادی میشناسند. با این رویکرد به مسائل زندگی، آنچه در تضاد و مخالف اهداف مادی باشد، محکوم به زوال و یا تغییر و اصلاح است تا بر آن اهداف انطباق یابد.
پدر در خانواده به دلیل نقطه کانون و پایهبودن او در کارگاه زندگی و خانواده به عنوان نقطه اتکا و مرجع در مسائل زندگی مطرح است و این امر موجب متوجهشدن مسئولیت او در قبال زندگی خانواده میشود که علاوه بر مراقبت از آنان در برابرهجوم و تعدیات به تامین معاش عادلانه آنان همت گمارد تا احساس کمی نسبت به همگنان خود ننموده؛ برای برون شد از بنبست سختگیریهایش آرزومند مرگش باشند، و این یک واقعیت روانشناختی است که همواره و اغلب در زندگی برخی از خانوادهها – ولو پنهان- وجود دارد.
مقدمه– اقتصاد چیست و چرا اقتصاد خانواده؟
در پاسخ این سوال باید به طرح زیربنای مساله توجه نمود که در اصل، یک موضوع روانشناختی و مردمنگارانه میباشد و آن این است که انسان با توجه به تمایلی که به ارضای نیازهای خود دارد، همواره سعی میکند با صرف حداقل تلاش یا هزینه، حداکثر نتیجه را به دست آورد، دستیابی به چنین راه و روشی پایه فکری دانش یا روشی است که اقتصاد نامیده شده است.
شاد بودن، یکی از نیازهای اساسی و تأثیرگذار در زندگی آدمی است که پیشوایان دین عنایت ویژه ای به آن داشتند. به همین دلیل، خود نیز با چهره ای گشاده با مردم برخورد می کردند.
امام رضا(ع) میفرماید: «یقالُ لِلعابِدِ یومَ القیامة: نعم الرّجل کُنْتَ همتّک ذات نَفْسِک و کفیت مؤونتک؛ فأدخل الجنّة.
اَلا اِنَّ الفقیه مَن افاضَ علی الناس خیره، و انقذهم مِنّ اعدائهم و وفّر علیهم نعم جلال الله تعالی و حصل لهم رضوان الله تعالی و یقال للفقیه: یا ایّها الکافل لایتامِ آل محمّد الهادی لضعفاء محبیهم و موالیهم. قف حتی تشفعَ لکلِّ مَنْ اخذ عَنْکَ اوتعلّم منک... فانظرواکم صرف ما بین المنزلتین.»
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مسائلی که در اسلام به آن بسیار سفارش و تأکید شده است داشتن نظم و برنامه در تمام طول زندگی می باشد که در قرآن کریم و روایات ائمه معصومین (علیهم السلام) به صورت های گوناگون به آن اشاره شده است. مثلا امام رضا علیه السلام درباره برنامه روزانه هر فرد می فرمایند
اصطلاح سلسلة الذهب در بین شیعیان با اهل سنت متفاوت است و در ادامه به این دو اشاره می شود
1. مؤمن ، مؤمن واقعى نیست ، مگر آن که سه خصلت در او باشد : سنتى از پروردگارش و سنتى از پیامبرش و سنتى از امامش . اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است ، اما سنت پیغمبرش ، مدارا و نرم رفتارى با مردم است ، اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است.
1. رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم: «ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.» (1)
پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنهکارى اورا زیارت نکند جز این که خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.
